Jaro siedzial w fotelu, premierowskim fotelu i myślał... myślał... i chyba wymyślił! EUREKA wykrzyknął w myślach. Całe szczęście że Marionetkiewicz nie został Prezydentem stolycy, gdy wróci z urlopu - mam dla niego tajne zadanie - pomyślał Jaro, zastanawiając się przy tym jak Marionetkiewicza tylnymi drzwiami wprowadzić do rządu. Trza skończyć z warchołami i faszystami, muszę wziąć w garść tę Polskę, bo nie wiele czasu już mi zostało, a z Pluskiem się nie dogadam, prędzej z Jaśkiem ale z Pluskiem nie i w tym momencie w telewizorni Jaro zobaczył wyciągniętą dłoń... ta dłoń była wyciągnięta do niego... wolne żarty ale jak Plusk wyciąga tę dłoń do mnie to coś musi się za tym kryć...

W głowie przewodniczącego cały czas układały się nowe plany - jak pozbyć się tego gówna, w które wdepnął. Ciągle miał przed oczami wypowiedź Jara - że jeżeli zarzuty się potwierdza zostanie usunięty z rządu... i co On wtedy zrobi? Jak to tak? Te wszystkie rauty, bankiety, imprezy i co najważniejsze pensyjka i limuzyna mają mu zostać odebrane? Jakim prawem? To ja, Jędrek się tego dochapałem! I nie oddam! Koniami mnie będą ciągnąć a nie oddam! W tym momencie samochód ostro przychamował, - panie przewodniczący - usłyszał głos szofera - przerwa na papieroska - do Białegostoku zostało tylko 40 km...

I jego oczom ukazał się naprawdę niecodzienny widok... pod biurkiem klęczał, z ręką wyciągniętą w geście "zamawiającego piwo" niedoszły prezydent Warszawy, wszem i wobec rozgłaszający swoją niechęć do homoseksualistów przyboczny Romka G. Przewodniczący machnął tylko ręką, lekko zarumieniony i przez zaciśnięte zęby wycedził: zostaje to między nami i między tymi ścianami gogusiu, po czym chwiejnym krokiem zaczął podążać do wyjścia, chwycił za klamkę i jeszcze raz się odwrócił, by sprawdzić czy nie ma omamów - w pokoju była cisza jak makiem zasiał, niczego podejrzanego przewodniczący nie zauważył - przywidziało Ci się Jędrek - ot co - pomyślał i wyszedł z pokoju.

W korytarzu sejmowym z dzikim, szyderczym uśmieszkiem oparty o kolumnę stał Wojciech Olejniczak. Przyglądał się całej tej nagonce mediów na Łyżwińskiego, który dopiero dziś pierwszy raz pojawił się w sejmie. Chmara dziennikarzy nieodstępujących Łyżwińskiego ani na krok gęstniała z minuty na minutę. Tuż obok przystanął Donald, ze ździwieniem przyglądając się jak w końcu Łyżwiński stwierdził że chyba do mediów należy rzucić kilka słów. W korytarzu ucichły nerwowe pokrzykiwania dziennikarzy, Łyżwiński zaczął przemawiać, jednak obaj z Wojtkiem stali na tyle daleko ze nie docierało do nich ani jedno słowo wypowiadane przez seksaferzystę. - jakie to durnie w tej Samoobronie - mruknął Olejniczak pod nosem - masz rację - przytaknął Tusk - jak to dobrze że obracamy takie towary co później siedzą cicho, a ci musieli takie wyrwać co od razu do gazet poleciały - ehhh - skwitował Wojtek - lata praktyki - rzucając na odchodne...

dotyczyć może wszystkiego - musi się trzymać kupy i poprzedniego wpisu. Czytać będzie w przyszłości Krzysztof Globisz ;) ZACZYNAMY: Wieczorem v-ce premier Lepper zmęczony dniem pracy przechodził obok pokoju Klubu Poselskiego Samoobrony. Do jego uszu doszły dźwięki głośnej muzyki dobiegającej za zamkniętych drzwi. Zdecydowanym ruchem otworzył je i wszedł do środka. Dobrą chwilę przyzwyczajał oczy do ciężkiej od dymu papierosowego atmosfery pokoju. Po chwili dostrzegł całą śmietankę swojej partii, wszędzie walały się puste butelki. - Co to?! Pijaństwo w moim klubie na terenie sejmu!? Mało mamy jeszcze kłopotów?! - A jest powód panie przewodniczący, jest powód - bełkotliwie odezwał się Filipek... - Koleżanka Lewandowska dostała okres. - Aaa... - westchnienie ulgi wydarło się z premierowskiej piersi - to mi też polejcie.