Czytałem Bastion. Jakieś 1150 stron. Film też niezły. Uważam tę książkę za najlepsze dzieło Kinga. Przed Mroczną Wieżą warto przeczytać wspomniane Miasteczko Salem, gdyż jeden z bohaterów Miasteczka pojawia się w Mrocznej wieży. Generalnie w wielu powieściach Kinga jest jakiś mniejszy czy większy element z Mrocznej wieży. PS. Obecnie czytam "Pod kopułą".

King jest niesamowity

maczcz napisał: Teraz biorę się za Króla - Szczepana Twardocha i robie to z wielkimi oczekiwaniami :D [quote]#post1610290 King jest niesamowity[/quote] Król jest jeszcze lepszy. A ja sobie, jakiś czas temu, ściągnąłem audiobooka o mjr Henryku Dobrzańskim-Hubalu. Kopia tragiczna i niekompletna. Lektor, chyba z programu ochrony świadka. Nawet nie znam autora, ani tytułu, ale historia ciekawa, fajnie opowiedziana. Zwłaszcza urzekł mnie ten element fantasy (koń Bohatyr). A największą moją ciekawość, rozbudziła sytuacja, gdy Hubal przyjeżdża do Białegostoku, do X (110)Pułku ułanów litewskich, dowodzonego przez ppłk J. Dąmbrowskiego. [img]https://cracovia.krakow.pl/uploads/media/2024-04/1000023743-jpg-17753569.jpg[/img] "Niski, gładko wygolony mężczyzna, z pałąkowatymi nogami. Jak go opisać? Niemal odpychająca twarz, rozciągająca się w długi trójkąt. Jakby rozciągający się, podłużny nos. Usta wydęte, jakby w pogardzie.WYŁUPIASTE OCZY, tryskały ciekawością i energią. Prawie karzeł, za to w mundurze podpułkownika.(..) Major już wiedział, kto to. Mówili na niego Łupaszka, albo po prostu-Żorż." [img]https://cracovia.krakow.pl/uploads/media/2024-04/1000023742-jpg-70981358.jpg[/img] Ale najciekawsze jest, gdy adiutant, odprowadza Hubala do gabinetu Dąmbrowskiego, pozostawia samego, prosząc, aby zaczekał. "(...) Dobrzański znów nie usiedział na miejscu. Wstał, poczekał aż drzwi się zatrzasną, poczym podszedł do biurka, z nadzieją, że w papierośnicy, został chociaż jeden papieros. Zajrzał za biurko i zamarł. Szuflada była wysunięta.Majorowi nigdy nie przyszłoby mu do głowy, grzebać w rzeczach starszego kolegi, ale wzrok miał bystry. W wysuniętej, rozbebeszonej szufladzie, zobaczył siedmiostrzałowy Nagant. Rewolwer, z odciągniętym kurkiem. Obok buteleczki.Białe tabletki we flakonie, z etykietą BENZEDRYNA, tropa belladonna. LEKI." I tak. Nie wiem dokładnie, co to jest tropa-belladonna, chociaż różne rzeczy słyszałem, natomiast, co do benzedryny ... [img]https://cracovia.krakow.pl/uploads/media/2024-04/1000023737-jpg-43941789.jpg[/img] Hmm..,do tej pory myślałem,bo tak czytałem, że ten wytrzeszcz, od którego wzięła się słynna ksywka, to efekt uboczny choroby Bassedowa,przebytej w dzieciństwie, a tu wychodzi, że to efekt LEKARSTWA.

"Hubal" Jacka Komudy może?

No może. Może Ty mi Diable napiszesz? Jak był tam koń Bohatyr to tak.

Był chyba, nie skończyłem bo mi się abo na audiotece skończył hehe, muszę wrócić do tej i innych jego książek.

No to chyba może być ta. :) Bardzo jest fajna. Polecony

Tak to Hubal autorstwa Jacka Komudy. Duzo ciekawych książek pisze o tematyce z XVI i XVII w (szlachta, kozacy itp). Polecam jego książki Bohun, Samuel Zborowski jaki i o tematyce krzyżackiej - Zawisza Czarny.

Trafiłem na taki rarytas : George A. Custer "Życie na Równinach, czyli moje spotkania z Indianami" [img]https://tipibooks.pl/environment/cache/images/500_500_productGfx_1021344e835cb8d05d80b7f758513d4e.jpg[/img] George Armstrong Custer (1839–1876) – amerykański żołnierz o odwadze graniczącej z brawurą, błyskotliwy dowódca, do dzisiaj wzbudzający skrajne emocje. Bez wątpienia był człowiekiem na miarę swoich czasów: wykształconym, ciekawym świata, o ułańskiej fantazji, poszukiwaczem przygód, doskonale odnajdującym się zarówno pośród elity na salonach polityków, jak też wśród prostych ludzi na dalekich Równinach. Odszedł z początkiem końca Dzikiego Zachodu i świata, który kochał. Generał Custer był także zdolnym kronikarzem swej służby na Równinach. Podjął współpracę z miesięcznikiem "The Galaxy", dostarczając czytelnikom gorące opowieści o walkach z Indianami, w których brał udział. Pierwszy z 22 artykułów napisanych przez Custera (złośliwi powiadają, że nad ostateczną formą literacką artykułów czuwała jego bardziej wykształcona żona, Lizzy) ukazał się w styczniu 1872 roku. Cykl miał tytuł "Moje życie na Równinach", skrócony później (od części 10) do "Życie na Równinach". Po zakończeniu cyklu artykuły wydano w formie książkowej. To liczące 20 rozdziałów wydanie z 1874 roku, za życia autora, jest podstawą przekładu na język polski. Dodatkowo książka zawiera relację z ekspedycji badawczej nad Yellowstone latem 1873 roku; artykuł "Bitwa z Siuksami nad Yellowstone" ukazał się drukiem już po śmierci autora. Główną opowieść Custer rozpoczyna od udziału w ekspedycji generała majora Winfielda S. Hancocka wiosną 1867 roku, a kończy na przygotowaniach do ekspedycji w Góry Czarne (Black Hills) w 1874 roku. Nie ogranicza się wyłącznie do opisu działań wojennych czy przygód na Równinach, lecz przybliża czytelnikowi barwnym językiem także naturę kraju, florę i faunę, oraz – nie bez zachwytu – samych Indian, z którymi się zaprzyjaźnił i z którymi walczył, ich wygląd, charakter i obyczaje, które z ogromnym zainteresowaniem etnografa–amatora obserwował i starał się jak najwięcej o nich nauczyć. Miłą niespodzianką jest wzmianka o "siedmiu plemionach lub grupach" Siuksów, świadcząca o całkiej niezłej orientacji autora w strukturze ludu Siuksów Teton. Czytelnik spotka tu słynnych wodzów Zabójcę Paunisa, Samotnego Wilka, Satantę, czy Rzymskiego Nosa, przywódcę stowarzyszenia szejeńskich wojowników Żołnierzy Psów, nieprzejednanie walczących z naporem białego człowieka, ale także i tych rzadziej opiewanych przez pisarzy, bo bardziej przyjaznych generałowi Małą Skałę i Małą Derkę, wodzów Szejenów, Małego Kruka i Żółtego Niedźwiedzia, wodzów Arapahów, czy Małego Bobra, wodza Osedżów i jego prawą rękę Twardego Sznura. Poza Indianami generał Custer uwiecznił na swych kartach wielu białych towarzyszy, żołnierzy i cywilów. Szczególną sympatią obdarzył dwóch sławnych ludzi Zachodu: Mosesa E. Milnera, znanego jako California Joe, oraz Jamesa Butlera Hickoka, czyli Dzikiego Billa. Czytelnik pozna też wzruszające losy dwóch białych kobiet wziętych do niewoli przez Indian. Generał Custer szeroko i krytycznie opisuje także ze swego punktu widzenia politykę rządu amerykańskiego względem ludów indiańskich, problem korupcji i patologii w świecie polityki i systemie zarządzania rezerwatami, co niewątpliwie jest kolejną bezcenną zaletą niniejszej pracy, tym cenniejszą, jeśli pamiętamy, iż są to informacje z pierwszej ręki. Miłośnika historii wojskowości z kolei zainteresują liczne opisy zwykłego, codziennego życia amerykańskiego kawalerzysty oraz wszelkie związane z nim obyczaje, jak również barwne charakterystyki dowódców, na przykład generała Philipa H. Sheridana. "Często myślę, że gdybym był Indianinem, wolałbym żyć wśród tych, którzy należą do otwartych Równin, niż z tymi, którzy są zamknięci w granicach rezerwatu i odbierają błogosławione zasiłki od cywilizacji. Indianin nie wymaga od życia ani luksusów, ani spełniania zachcianek. Może polować, wędrować i obozować kiedykolwiek i gdziekolwiek zechce, ale zawsze pod warunkiem, że nie jest to przeszkodą w postępie cywilizacji".

Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Zbrodnia i pamięć w Irlandii Północnej. Patrick Radden Keefe. Fenomenalnie napisana literatura faktu o Irlandii i historii IRA. A jako że to mój "konik historii współczesnej " wciągnęła mnie niesamowicie. Polecam beż cienia wątpliwości.

[quote]#post1627327 Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Zbrodnia i pamięć w Irlandii Północnej. Patrick Radden Keefe. Fenomenalnie napisana literatura faktu o Irlandii i historii IRA. A jako że to mój "konik historii współczesnej " wciągnęła mnie niesamowicie. Polecam beż cienia wątpliwości. [/quote] bardzo dobra książka, również polecam!

[img]https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5112000/5112200/1145753-352x500.jpg[/img] Opowieść o polskich komandosach z 2 Korpusu . Kupiona wczoraj , jeszcze nie zdążyłem przeglądnąć .

Ktoś tu kiedyś polecał książkę o programowaniu społeczeństwa przez media. Przypomnicie tytuł? Nie mogę znaleźć.

Cyber Kontra Real?

Znalezione nie kradzione, tu nie wieje grozą, z resztą SK nie akurat za to lubię, w tym konkretnym przypadku za fabułę ciekawą no i za styl, ale SK za to cenię najbardziej, od zarani

Narrenturm, Boży bojownicy, Lux perpetua, ..polecam tę trylogię

Świetna trylogia . Czytałem dwa razy. Moim skromnym zdaniem , lepsza od pięcioksięgu Wiedźmina . Również gorąco polecam.

Mam wprost przeciwne wrażenie. Główny bohater jest pizdowaty, a to że że Zawisza Czarny pierdzi w siodło nie ratuje tej lektury 3,1/18,4 Natomiast Wiedźmak mi się bardzo podobał 15,2/17,3

[quote]#post1632619 Narrenturm, Boży bojownicy, Lux perpetua, ..polecam tę trylogię [/quote] Trylogia świetna ale dodatkowa polecam słuchowisko (nie audiobook) https://www.google.com/search?q=trylogia+husycka+narrenturm+audiobook&client=firefox-b-d&sca_esv=53fb4b19e0a33516&sca_upv=1&sxsrf=ADLYWILJcQpxjoz6Y-N_iLsfW_bFPNKWqg%3A1722016988098&ei=3OSjZozSBaOwwPAPzf7EmA4&oq=narrenturm+rtylogia+audiobook&gs_lp=Egxnd3Mtd2l6LXNlcnAiHW5hcnJlbnR1cm0gcnR5bG9naWEgYXVkaW9ib29rKgIIADIIEAAYCBgNGB4yCBAAGIAEGKIEMggQABiABBiiBDIIEAAYgAQYogQyCBAAGIAEGKIEMggQABiABBiiBEikNVDuBli_JnACeAGQAQCYAZEBoAGiCqoBBDAuMTC4AQHIAQD4AQGYAgygAsAKwgIKEAAYsAMY1gQYR8ICEBAuGIAEGLADGEMY1AIYigXCAg0QABiABBiwAxhDGIoFwgIHEAAYgAQYDcICBhAAGA0YHsICCBAAGA0YHhgPmAMAiAYBkAYKkgcEMi4xMKAH_C4&sclient=gws-wiz-serp FANTASTYCZNA SPRAWA

"Tragedia na przełęczy Diatłowa - historia bez końca". Alice Lugen. Jedna z najbardziej framujacych, nierozwiązanych zagadek ZSRR. Polecam.