może i Stawowy analizuje grę rywala i pokazuje chłopcom mocne strony rywala, ale chyba tę część odprawy kończy "ale tym się chłopaki nie przejmujcie, gramy swoje". za mecz z Legią taktycznie pała z wykrzyknikiem. dupobranie na własne życzenie. dobrowolna rezygnacja z asekuracji w takim meczu to samobójstwo. może Marciniak lepiej kryłby Kucharczyka, gdyby nie musiał jak zawsze co rusz lecieć pod bramkę rywala. może Ojama mniej by hulał, gdyby Szeliga nie zapędzał się do przodu, albo gdyby miał na przeciw siebie obrońcę, a nie pomocnika. może inaczej by to wyglądało, gdyby w środku pola mieć rygiel w postaci dwóch asekurujących ewentualne straty defensywnych pomocników. może... może... może... a tak, to wygladało bidnie: 4 w sieci, 1 słupek, 1 setka, nasi oddychający rękawami, a miejscowi świeżutcy i zadowoleni. trener zgrzeszył grzechem pychy, a my musieliśmy to ogladać. przyjechali chłopcy ze srodka tabeli do mistrza i lidera i im się wydawało, że będą dyktować warunki. prosili się o brutalny wpierdol, i dostali. a wniosków nie wyciągną żadnych. (jeśli szukać jakiegoś pozytywu w tym meczu, to tylko w kontrze do 0:0 za Pasieki, które wyglądało uspokajająco i nawet obiecująco, ale jak się później okazało, tylko zaciemniło obraz sytuacji). pała za Legię nie zmienia ogólnie bardzo pozytywnej oceny całego dotychczasowego sezonu. jak dla mnie przed Legią to byłaby czwórka z plusem (o piątce bez ogrania ubecji nie ma mowy), Legia to obniża do solidnej czwórki, bez plusa, bez minusa. jest środek tabeli, blisko, ale nad kreską. jest golenie frajerów (15/15 z dolną czwórką tabeli), jest solidność (19 pkt. z dolną połówką tabeli i 11 z górą, odpowiednio 1,7 i 1,1 pkt. na mecz), a wszystko to ze składem, który przed sezonem oceniałem na okolice 12 miejsca. czyli wyniki ponad moje oczekiwania, przy pewnej powtarzalności. minusem jest gra obronna, a raczej jej brak. mamy piłke najdłużej w lidze, ale jednocześnie tracimy najwięcej (po Widzewie) bramek. zespół po prostu nie potrafi się bronić, nie wie, co robić, gdy rywal ma piłkę, a z kolei rywalowi nie trzeba dużo, by stworzyć sobie szybko sytuację pod naszą bramką. do tego bronią tacy artyści jak Kosa, Żytko czy Szeliga - żyć, nie umierać. szczególnie że Dąbrowski nie pełni swojej podstawowej funkcji czyściciela, a co gorsza, zalicza zbyt dużo strat, które są kryminałem. (na początku meczu z Legią, w bodaj 5 minut tercet egzotyczny Żytko-Kosa-Damian w sumie cztery razy tracili piłkę w sposób juniorski) rozumiem, że to wynika z przyjętego stylu gry. że asekuracji nie ma, bo ktoś, kto mógłby naprawić "indywidualny błąd" kolegi musi "robić przewagę" w ofensywie, i jest w innym miejscu. czy jednak to jest optymalne podejście? Marciniak ma bodaj ze dwie-trzy asysty, ale z obrońcy z prawej strony chyba nie mają ani jednej, a w założeniu grają niemal tak samo ofensywnie. więc z prawej strony, którą z reguły rywal hula bardziej niż lewą (patrząc od Pilarza) to założenie chyba przynosi mniej korzyści niż zagrożeń. ogólnie jednak imo wszystko się broni, bo wynik jest ponad moje oczekiwania, natomiast takie brutalne oklepy z lepszymi drużynami trzeba wpisać w koszta. byłyby one do uniknięcia, gdyby druzyna popracowała nad wariantem B. ale znając trenera nie popracuje (trener sprawia wrażenie, że jego zdaniem recepta na poprawę gry obronnej to dobicie z posiadaniem piłki do 75 proc.). dobra wiadomość jest taka, że do końca sezonu zasadniczego mamy na rozkładzie tylko jeden potencjalny wpierdol. zła, to że jest to gts na wyjeździe (no, obawiam się jeszcze o Pogoń).