"Wzięli więc Jonasza i wrzucili do morza; wtedy burza ustała" Gdy tak na prawdę brak racjonalnych przesłanek, by zrozumieć to, co dzieje się z drużyną, zaczyna się fantastyka. Zastrzegam, by nie traktujcie tego tematu jako w pełni racjonalnego, ale też nie sądzę by nie należało się nad tym głębiej zastanowić. Zmieniają się piłkarze, zmieniają trenerzy, a Pasy jak dołowały, tak dołują. To dziwne, każda drużyna może mieć upadki, ale powinna mieć i wzloty. A my kolejny sezon jesteśmy na dnie i tylko metry mułu w którym tkwimy się powiększają. Zastanawiam się czy w klubie nie ma goście, który najnormalniej w świecie przynosi pecha. Nie myślę o "nadprzyrodzonych" zdolnościach jakiegoś Pasiaka - bardziej mam na myśli całkiem realny negatywny wpływ na atmosferę w szatni i na boisku. Kogoś kto zaraża defetyzmem resztę i sprawia, że najzdolniejsi nawet piłkarze tracą wiarę w swoje umiejętności. Kto to do cholery jest? Odpada Filipiak, Cabaj, Ulatowski - czyli najprostsze typy. Pierwsi dwaj byli już za czasów gdy szło nam dobrze, ostatni jest zbyt krótko. To kto? Może Polczak? Ponoć dobry obrońca, ale... od kiedy przyszedł do Cracovii przestała grać obrona. Żelazny filar reprezentacji Majewskiego - z wiadomym skutkiem... Po spadku stwierdził, że odejdzie z Cracovii i od razu się utrzymaliśmy dzięki gapiostwu działaczy ŁKS. Trochę jak w starym kawale: Na łożu śmierci leży Icek, a obok siedzi jego żona Salcie. Uśmiecha się i głaszcze go po głowie. W pewnej chwili on otwiera oczy, patrzy na nią z niedowierzaniem i mówi: - Jak się żenilem, to ty byłaś koło mnie... - Tak kochanie. - Jak złamałem nogę, to ty byłaś ze mną... - Oczywiście najdroższy! - Jak rozbiłem samochód, ty siedziałaś koło mnie... - Tak kochanie! - Teraz, gdy umieram, wciąż jesteś u mego boku... - O tak, mój kochany. - Wiesz co? Ty mi k*%wa pecha przynosisz!