Panie Wojtku ! Minęło sześć lat. Sześć chudych lat. Przed rozstaniem bywało róznie, wielu wtedy Pana krytykowało, czasem słusznie czasem nie, bo nawet entuzjaści Pana osoby pamiętają popełnione przez Pana błędy. Ale w trakcie tych sześciu lat trudno byłoby znaleźć trenera, o którym dałoby się powiedzieć, że wyzwolił z kibiców choć cząstkę tego entuzjazmu przeżywanego przez nas w trakcie przemarszu przez trzecią i drugą ligę, z piękną grą i z wynikami, z których powodu częściej byliśmy dumni niż zasmuceni. Historia zatoczyła koło, będzie Pan z pewnością jak każdy trener popełniał błędy obok trafnych decyzji, ale życzę Panu i nam wszystkim, żeby w trakcie najbliższych miesięcy udało się odtwożyć tamten nastrój nadziei, dumy i entuzjazmu. Forumowi eksperci bardziej lub mniej słusznie będą Pana krytykować w wątku "Wojciech Stawowy musi odejść", ale ja twierdzę, że coś co jest w tej chwili najważniejsze, to możliwość przywrócenia nadziei. Tego brakuje najbardziej, ale też żaden trener przez te sześć lat nie miał takiej możliwości jak Pan teraz, żeby tę nadzieję przywrócić. A więc powitajmy na starych śmieciach i piszmy pozytywnie, bo mam wrażenie, że pozytywnych emocji brakuje nam wszystkim od dawna i najbardziej.